Dag 13 - Het laatste stukje

Tijdens het eten de dag hiervoor hadden we al besloten dat we op deze dag, de vrijdag, in één keer naar huis zouden rijden. Dus niet als eerder bedacht in 2 dagen dit stuk te doen.

Dag 12 - de weg kwijt

Het hele vroege opstaan voor Iloe was er deze ochtend niet bij, dus om half 9 aan het ontbijt. Maar het is prachtig weer dus het wordt weer een prachtige toerdag. Ik had 's morgens nog even snel een route gemaakt op de Garmin zelf, maar tussen Munchen en Inglestad raakte we de route kwijt omdat de wegen naar Neustadt am Donau allen afgesloten waren. Hierna was mijn Garmin even niet meer mijn vriend en rijden op kompas is toch een stuk lastiger als dat het lijkt.

Dag 11 - de terugweg en de Grossglockner

Vandaag laatste ochtend op de camping, dus na het ontbijt alles even schoon opleveren en de motor weer zorgvuldig inpakken. Als route had ik de Grossglockner in mijn Garmin gezet, dus motor starten, zonnebrillen op en rijden maar.

Dag 10 - even een rondje met 2 passen

Het is dinsdag en Iloe blijft vandaag op het kampeerterrein om met vriendinnen te chillen. En ik had de avond daarvoor een route uitgezet via volgens mij 2 mooie passen. Dus om half 11 start ik mijn Road King om als eerste richting de Sölkpass te rijden, dit is een pass die 1790 meter hoog is en na ongeveer 20 minuten sta ik boven op de pas. Wat een prachtig uitzicht! Op dit stuk weg lopen diverse koeien gewoon los, dus moet je echt bij elke bocht goed kijken of daar niet zo'n groot beest gewoon half op de weg ligt of lui de weg oversteekt. Op 1550 meter neem ik bij een klein parkeerplaatsje nog een foto. Het stijgingspercentage is op enkele punten meer dan 22 procent en ook de afdaling is op sommige punten heftig, maar dat maakt het juist lekker. In het zonnetje rij ik via Grosssölk, waar ook een prachtig kasteeltje staat, richting Irding, daar pak ik weer een binnendoor weg met een pass van 1111 meter, de Opperberg pas. Bij Trieben rij ik de Triebener Tauern op, de Hohentauern pass is 1275 meter hoog en ook hier is het uitzicht fabelachtig. De bergen richten zich hoog de lucht in en overal zie je kleine watervallen, waarbij het water samenkomt in een steeds ruiger wordend riviertje.

Dag 9 - D-tour

De dag begint wederom met bewolking en mist, maar helaas begint het in de loop van de ochtend ook te regenen. Na de lunch is het droog en besluiten we om een kort rondje met de motor te gaan rijden. Op de kaart zag ik een leuke route met 2 kleine passen, een rondje van geschat anderhalf uur. Dus om half 1 op de motor en direct in Sankt Peter am Kammersberg de pas op en het Wölzer Tauern gebied in. Via een kronkelweggetje kwamen we in een dorpje met een kasteel en een bijgelegen camping, dus even een fotomomentje. Hierna doorgereden maar op een gegeven moment konden we niet verder ivm wegwerkzaamheden, een stukje terug rijden en dan de eerst volgende weg in. Door deze D-tour konden we wel weer genieten van een prachtig stuk natuur zo Steiermarken in en via Metnitz richting Kaltwasser gereden, via een pas bij Flattnitz (1425 meter). Hier begon het te regenen en was het ook wat frisser. De weg leide ons naar de rivier de Mur.

Dag 7 - regen

Vandaag een dag regen met hier en daar wat opklaringen, maar dus geen weer om er op uit te trekken.

Lekker een boek erbij en genieten van de vakantie.

Dag 6 - Slovenië

Na een dag rust op de camping zijn we vandaag naar het zuiden gereden. Ik wilde Iloe Faak am See laten zien, waar ik straks tijdens het European Bike Week festival ook een week ben. De weg heen was adembenemend mooi, enkele passen, waarvan de Turracherhöhe echt prachtig was. Op 1763 meter hoog nog even een stop maken en dan weer door, het hoogste punt van deze pas lag op 1805 meter. En dachten we de dagen daarvoor hellingen van 10, 12 en zelfs 15% mooi te vinden, nu zijn we een stijle weg van 23% omhoog en ook omlaag tegen gekomen. Die van de Turracherhöhe pas naar beneden ging hard, over enkele meters direct een 300 meter zakken!

Dag 5 - de Camping

Nou en dan was het dus de dag van aankomst op de camping, een dag later dan gepland, maar in het geheel niet erg, want nu hebben we de hele dag om rustig relaxed te zijn. Nog even boodschappen gedaan in het naburig gelegen supermarktje en daarna was het tijd voor Iloe om het zwembad in te duiken en voor mij om mijn tijdschriften te pakken en languit te gaan.

Dag 4 - Prachtige passen, klassieke auto's en een dag te vroeg

Vanuit ons Italiaans hotelletje rijden we weer de bergen in, en beginnen direct met een prachtige pas, de passo Monte Croce di Comelico of in het Duits de Kreutzbergpass met een hoogte van 1636 meter.

Dag 3 - Een prachtig motor museum 

Na anderhalf uur gereden te hebben was het tijd om de benen weer even te streken en een kop koffie te drinken. Na de koffie zijn we de Timmelsjoch pas op gegaan en tot mijn verrassing was boven op de top van deze pas het net nieuw (16 april jongstleden) geopende Top Mountain Motorcycle Museum. Een super mooi museum met de mooiste motoren uit alle tijden en van alle merken. Te bewonderen waren modellen natuurlijk van BMW, Indian en Harley-Davidson, maar ook de Engelse modellen als Brough Superior, BSA en Norton waren aanwezig. Ook enkele Belgische FN motoren (ik wist ook niet dat FN naast wapens vroeger motoren maakte). We hebben in de zon, nog nagenietend van het museum een lunch gedaan. En ik kon het niet nalaten om nog een keer door het museum te lopen!

Dag 2 - Ik wil door Liechtenstein

De zon stond al te branden op de ruiten in de kamer, en daardoor ook al behoorlijk warm in de hotelkamer. Dus snel even opfrissen, ontbijten en de spullen op de motor binden.

Dag 1 - we gaan door 4 landen

Het was vandaag een lange rit, om 8 uur op de motor gestapt en via de snelweg Nederland uit en België in. Bij Verviers zijn we de snelweg afgegaan en via binnendoor wegen naar Luxemburg gereden. We zijn om Luxemburg stad gegaan naar de moesel, om vervolgens bij Schengen de grens met Duitsland over gegaan om later de Frankrijk in te rijden.

Als een verrassing van de ene vriendin aan de andere werd gevraagd wat zij zou willen hebben voor haar verjaardag. Het antwoord kwam van haar bucket list, een ritje achter op een echte Harley-Davidson motor. En dus zocht die ene vriendin naar de mogelijkheden om dit te realiseren en kwam uit bij de lokale Harley-Davidson dealer in Alkmaar en zij verwezen haar door naar het Coast Riders Chapter.

Tussen de Duitsers, een groep uit Tsjechië en België lopen ook 2 Nederlanders rond. Henri had een hotel geboekt en had al kennisgemaakt met een deel van de groep. Ik was 's morgens uit Nederland vertrokken om rond half 12 in Braunschweig bij de Harley-Davidson dealer aan te komen.

Koffie en thee stonden klaar, ook voor een cake bij de koffie was gezorgd door Barbara. Maurice had de perfecte plek voor de Motorgymkhana geregeld, op het Park Zandvoort is een stuk asvfalt wat vroeger gebruikt werd door de autoslipschool maar nu alleen nog bij drukke race dagen door campers. De afgelopen dagen was het een en al regen wat uit de hemel kwam vallen, maar vandaag waren de weergoden blijkbaar tevreden met ons Harley rijders, want de zon scheen zowaar en de gehele ochtend was het prachtig droog.

Door de Midzomernachtrit van donderdag had ik besloten om vrijdag pas naar Hamburg te rijden, terwijl de Amsterdamse groep op donderdag ochtend al op pad was gegaan. Ik was met Peter en Charlotte en de kleinzoon van Charlotte meegereden, waarbij de grote groep binnendoor was gaan rijden hadden wij besloten om gewoon de snelweg aan te houden.

De weersvoorspelling voor de hele week was eigenlijk gewoon slecht en ook op de donderdag zelf regende het zo af en toe, maar de avond was gewoon lekker begonnen en dus stroomde de parkeerplaats bij West Coast langzaam vol.

Zaterdag ochtend, samen met Henri het ontbijt gedaan in het hotel en klaar om naar Harley Heaven te rijden in Dietikon boven Zurich. Henri was donderdag al aangekomen in het hotel en ik had de vrijdag genomen om de rit van 850 kilometer te rijden. Vrijdag avond was ik zelf nog even Dietikon ingelopen en verbaasde om het flaneer gedrag van de buitenlandse Zwitsers, de prachtigste bolides reden door de straten, van AMG Mercedessen tot aan een Ferrari en een nieuwe Lamborghini Aventar aan toe.

Op het moment dat ik de receptie in loop van het Roompot vakantiepark waar we een huis gehuurd hebben loop ik Annie en Kees tegen het lijf. Zij waren net even eerder dan ik aangekomen en waren al bezig om de sleutels en bedlinnenpakketten te regelen.

 

 

Het Amsterdam Chapter organiseert elk jaar een weekend in het buitenland, dan worden alle registers opengetrokken voor een geweldig feest weekend. Dit jaar ga ik voor het eerst mee en sluit me voor het Pinksterweekend aan in Breukelen. Met een koffie in de hand begroet ik de andere 50 deelnemers aan het weekend en met 35 Harley's, verdeeld over 2 groepen, ronken we over de snelweg richting Limburg.

De verrassingsrit was eerder in april gepland, maar vanwege het slechte weer toen verplaatst naar 8 mei. En dan zie je dat een 3 tal weken later het weer het andere uiterste heeft, want op deze Moederdag is het gewoon zomer! Temperaturen bij het begin van de dag die al tegen de 20 aanlopen en tijdens de dag zelfs bijna 28 aanraken in de thermometer.

Traditie getrouw wordt op Hemelvaartsdag de American Cars and Bikes day gehouden. Dit jaar viel Hemelvaart op Bevrijdingsdag en had de organisatie er het bevrijdingselement ingebracht door diverse legervoertuigen uit te nodigen om ook aanwezig te zijn.

Onze eerste Chapter Ride Out is dus een rit voor alleen leden en dit jaar was gekozen om de rit te laten starten op zaterdag en bij onze sponsor dealer West Coast Motors in Alkmaar.

Het weekend van 2 en 3 april hadden de Benelux Harley-Davidson dealers hun open dag en het HOG Coast Riders Chapter had op de zondag hun Open Ride Out gepland.

Het is 24 maart donderdag ochtend vroeg, op mijn Road King rij ik om kwart voor 6 richting Uitgeest. Peter staat me al op te wachten en samen rijden we naar het volgende meeting point, het tankstation op de A4. Hier staat Harry ons al op te wachten en al gauw komt ook Maurice aangereden.

MichielsHarley

de Harley rijder