An bhfuil a fhios agat an scéal faoi bheirt marcaíochta Harley a bhí ag iarraidh dul go hÉirinn?
Níl? Ceart go leor, níor lean an scéal sin ar aghaidh go rómhaith. Bhris ceann de na gluaisrothair síos, mar sin lean an ceann eile an turas go hÉirinn ina aonar.

Ken je dat verhaal van die 2 Harley rijders die naar Ierland gingen? Nee? Nou dat klopt, want één van de motoren ging kapot en de ander is solo verder gegaan naar Ierland.
Hieronder het verhaal van Michiel, die solo verder ging op de Engeland-Ierland trip.

We vertrekken vanuit IJmuiden met DFDS naar Newcastle, de nachtboot, al maken we het niet zo heel laat.
De boot is wel wat wiebelig tijdens de overvaart, maar we hebben de motoren goed vastgezet, dus no worries daarover. Het offboarden 's morgens duurt erg lang deze keer, we denken dat de douane iets onderbemand is.
Maar het weer is goed, beetje bewolkt en een temperatuur van net 15 graden. We zijn klaar om Engeland te doorkruizen.
Maar eerst het drukke Newcastle uit. Via de B6318 rijden we het ruigere deel van de natuur in, rotsen omhoog en glooiend er weer uit. Prachtig eerste deel door Cawburn met een koffiestopje in Halton. Ik had als eerste waypoint van deze trip het geografisch centrum van Engeland ingepland, dus een leuk stopje en foto moment. Een hotel en de wasserij dragen de naam Centre of Britain. Een gedenksteen en wegbewijzeringspaal maken het compleet.
En weer door. Maar dan slaat het noodlot toe voor Peter. Hij komt naast me rijden en geeft aan dat hij een jankend geluid hoort uit de motor, dus direct een parkeerplek op. Motor nakijken en ik vermoed dat het zijn belt is. Nader bestuderen laat duidelijk zien dat de pully de tanden van de belt doorsnijdt, er waren er al enkele af, dat maakte het jankende geluid, doorslippen. We rijden toch een stukje verder, nog geen kilometer naar het dorpje. Hier zetten we beide Harley's aan de kant. We kijken nog een keer naar de belt en deze is nog verder kaal. Verder rijden gaat niet. Bellen dus, met diverse Harley dealers, met 2 andere motorzaken, niemand die ons daarmee kan helpen. Bellen met motorzaken om een motor te huren geeft ook geen soelaas. Peter besluit om de ANWB te bellen en mij verder te laten rijden.
Ik vind voor Peter nog een B&B letterlijk om de hoek en terwijl hij daarheen wandelt, stap ik op mijn Ultra en ga de weg vervolgen.


Maar het hele geintje heeft toch wel wat tijd gevraagd, dus ik moet echt doorrijden om de ferry halen. Ik rij Schotland in. Heb nog even moeite met het vinden van een tankstation dat ook daadwerkelijk benzine verkoopt en letterlijk net op tijd, half 4, bereik ik de ferry in Cairnryan. De overtocht is maar 2,5 uur en vanuit Larne rij ik naar Belfast. In het centrum heb ik een hotel geboekt. De Ultra parkeer ik om 7 uur voor de deur en zet mn spullen op de kamer. Dan de drukke straat op en eten doe ik bij de Japanner tegenover het hotel. Nu mis ik Peter, voor de verhalen en voor de gezelligheid.
863km totaal vandaag gereden

Zondag de 27e
Belfast uit, helaas zonder ontbijt, want dat had de dame van het hotel verkeerd doorgegeven. Eerst nog een paar muurschilderingen bekeken in Belfast. Dat blijft indrukwekkend. Hierna het noorden in. Bij het haventje, Ballintoy Harbour, een koffie gedaan. Dit is een prachtig ruig gebied en overal gaspeldoorn struiken, die prachtig in bloei staan met hun gele kleuren.
Via Sauseway Coast rij ik afwisselend autoweg (tweebaans N) en enkelbaans, verder binnendoor met Bushmills als volgende stop. Hier staat de distilleerderij Bushmills, dus een foto. De weg vervolgd zich en bij het plaatsje Downhill ga ik uphill, het bordje Gortmore volgen. Beetje onverwacht, tussen paar huizen door op een smal weggetje en direct goed stijgend, het bordje van 20% zag ik net in mijn ooghoek voorbij schieten. En dan aan beide kanten rotsen, direct stijl omhoog, geweldig en ook met een paar strakke bochten! Vervolgens nog een prachtig stuk binnendoor en over een weidse vlakte met een geweldig uitzicht over de kustlijn. En terwijl ik me net bedenk waarom ik deze route had gekozen, zie ik de parkeerplaats rechts en het viking monument links op de berg. Dus even stoppen en relaxmodus aan.

Londonderry. Hierna lunch met mini Irish breakfast, met 2 kerstbomen binnen, lachen
Merlin Head volgende stop. Mega ruig gebied.
17 graden gemiddeld dus fijn
Hotel om half 2. Helemaal oke, Lake of shadows. Buncrana
287km vandaag

Maandag 28e
De rit begint met miezer regen en daarna wat hardere regen. Maar ik ga naar het lichtere gebied, dus geen regenjas aan.
Ik volg de weg naar Letterkenny en sla daarna rechts af. Op de route stond een kasteel, en omdat ik niet bij het kasteel zelf kon komen zonder een stuk te wandelen ben ik maar bij de parkeerplaats omgedraaid en zelfde weg terug gerden. Zeker geen ramp, prachtig gebied in het Longhaskery gebied.
De n56 volgen. Nog even spannend want tanken in dit gebied is niet dat er om de 50km een tankstation staat. Volgens mijn Garmin zou er in Creeslough eentje moeten staan, maar waarschijnlijk 100 jaar geleden al verwijderd. Dus even een stuk verder, bij Dynfanaghy wel eentje die open is. Ook daar in een super een koffie genomen.
Hierna door naar de prachtig waterval en pas.
Lunch in Killybegs
Saai stukje volgt dan, alhoewel saai. In het heuvelgebied haal Ik een auto in, maar rij daarbij ook over dubbeldoorgetrokken lijn. Beneden staat een politie fuik, vrachtwagens worden helemaal gecontroleerd en ik word ook even aan de kant gezet. Rijbewijs laten zien en excuus maken omdat ik dus over de doorgetrokken streep ging. Oepsie. Maar kan wel m'n weg vervolgen
Dan weer een prachtige weg door Errf Woods.
Hotel aan het meer
427km

Er is al een klein opkomend zonnetje als ik wakker wordt. Deze straalt al door mijn raam want ik had de gordijnen niet dicht gedaan. En als ik wakker ben, ben ik wakker. Ik herinner me het gesprek van de vorige avond, buiten op het terras met een biertje met een Ier die hier al wat vaker komt. Hij had het er over om een stukje terug te rijden en dan rechtsaf te slaan, de weg vervolgen tot eigenlijk boven aan, daarna zou het saaier worden. Dus keren daar en dan terugrijden, maar bij de eerste afslag weer rechts gaan, dan die weg vervolgen tot weer de doorgaande weg en zo terug naar het hotel. Dus jas aan, helm op, handschoenen aan want het is nog fris en motor starten. De rit is inderdaad prachtig. En langs een meer rijd ik toch een stuk heuvel op met aan weerskanten bergen die lekker omhoog gaan. Om kwart over 8 sta ik bij een gedenkteken, het Doolough Valley Famine Memorial. Een paar foto's en ik rij weer verder. Dit gebied is de Gleann Dhulocha, prachtige natuur. Nadat ik een stuk verder ben gereden keer ik weer om, want dit werd inderdaad saaier. Bij de afslag rechts ga ik het Glenamurra park in, wellicht nog mooier dan het vorige stuk. En zeker met de zon die zo vroeg opkomt. Ik parkeer de motor weer voor de deur van het hotel. Tijd voor een ontbijt en om de sleutel in te leveren. Het is al druk in de eetzaal. Mijn ei met zalm gecombineerd met een espresso laat ik zeker smaken. Hierna jas aan, helm op en motor starten. Na de ochtend rit van 65 kilometer is het eerste stuk wel saaier, maar dan komen we weer in een leuk gebied met kronkelwegen. En hoe sprekend een heuvel die de mooie naam Corkscrew Hill heeft meegekregen. Prachtig.
In Ougterard wil ik een koffie nemen, inmiddels bijna 12 uur, dus ben er wel aan toe. Ik zie allemaal spullen buiten een winkeltje hangen, dus motor aan de zijkant en even kijken, met in gedachte dus om een koffie te kunnen krijgen. Maar dit is letterlijk een rommelwinkel. De beste man was 2,5 uur bezig om de spullen vanuit de zaak naar buiten te zetten, als uithangbord van wat er allemaal te koop is. Ik heb maar niet gevraagd of hij op een dag wel eens spullen verkocht. Man man het zag er niet uit. Geen koffie dus, dan maar doorrijden. In Galway doe ik een meegebracht lunchje op de zijkant van een muurtje en uitkijkend op de havenmonding en de rivier stroom die het water naar zee duwt. Galway is een drukke stad. Dus maar snel de stad uit en de Wild Atlantic Way vervolgen, nu richting het oosten.
In Ierland heb je heel weinig kastelen. Dit komt omdat de Ieren altijd al een arm volk is geweest, zeker in vergelijking met de Engelsen, de Wales en de Schotten. Maar zo af en toe zie ik een kasteel of een ruïne. Zo ook deze ruïne die in het Gregans Geopark staat.

Liemerick is ook een grote stad, zeker voor Ierse begrippen en dus druk. Het is inmiddels half 5 en via google maps en booking kijk ik of hier een hotel te vinden is, maar betaalbaar en beschikbaar was hier geen combinatie. Dus verder gereden naar Marlow en hier een hotel gevonden. Bij het plannen van de route voor de volgende dag, kom ik er ook achter dat ik de ferry verkeerd had geboekt. Hoe stom. Van Engeland naar Ierland in plaats van Ierland uit en Engeland weer in. Maar een belletje naar P&O heeft dit snel gefixed. Dan een biertje en daarna het bed in.
Totaal 470 kilometer gereden.

Woensdag de 30e alweer en de laatste dag in Ierland. Vroeg op en vroeg de weg op. Wat is vroeg, nou iets voor 7 uur rij ik de straat uit. Het is nog fris, 7 graden, maar de zon is er al, dus zal snel warm worden. In Galbally doe ik een koffiestop. Bij een Daybreak gemakswinkel stap ik naar binnen. In Ierland is de koffiecultuur niet echt aanwezig, een grote koffie machine waar Americanos uit komen, koffie met veel heet water. Dus pak ik een beker en laat alleen de koffie erin komen, het heet water gaat in een andere kop. De dame bij de counter geeft direct repliek, met onvervalste Ierse tongval zegt ze dat ze deze koffie niet eens aan een weeshuis kan verkopen, dus krijg ik de koffie gratis mee. In het zonnetje, op een bankje geniet ik van de bak pleur.
Als ik het dorpje uitrij maak ik een kort foto stop bij een ruïne van een kerk-kasteel, een abdij achtig gebouw. Met de zon die door de bomen schijnt. Mooie foto.
Langs de R727 kom ik nog een klein Hunebed tegen, Haroldstown Dolmen. Deze schijnt ergens tussen 3300 en 2900 BC (vc) aangelegd te zijn, een graftombe dus.
De route brengt me hierna naar het Galtymore gebergte. Wauw. Niet alleen fijn om weer in de heuvels en bergen te rijden, maar wat is dit een mooi natuurgebied. Glooiend en veel verschillende kleuren groen en geel.
Ik rij via Aghavannagh het Wicklow Park in. De eerste stop is Dromgoff of Croaghanmoira. Een prachtig uitzicht hier. Maar het wordt nog mooier! Want een stukje verder via de Old Military Road na Laragh zie ik de Glenmacnass watervallen. Prachtig hoe het water van de rotsen af spuit. Op de foto's komt het niet heel goed over, maar het is echt prachtig. Ineengesloten tussen het groen van de naaldbomen, het grijs van de rotsen, het bruin van het gras en het geel van de gaspeldoorn. De uitzichten die na de heuvel volgen zijn zo weids dat ik het niet eens goed kan beschrijven. Diverse kleuren bruin wisselen elkaar af, kilometers na elkaar. En al slingerend over de country roads door het Wicklow Mountains National Park kom ik aan bij Ballyboden, een van de voorsteden van Dublin. Goed op tijd kom ik aan bij de ferry.
Om half 9 rij ik van de ferry af in Holyhead en zoek mijn hotelletje voor de nacht. Deze had ik de avond ervoor al geboekt. Het is het Boathouse hotel geworden. En schijnbaar volgens goed Engelse traditie moet op woensdag de pubquiz gedaan worden. Dus buiten, met een ondergaand zonnetje

De laatste dag van deze Engeland-Ierland trip. Donderdag ochtend kan ik nog net een koffie en een broodje bestellen als ontbijt. Oke het is nog vroeg, kwart over 6, maar de avond ervoor zeiden ze dat vanaf 6 uur het ontbijt al geserveerd kon worden. De zon is ook al op. Dus na mijn toast met jam en de koffie, stap ik op de motor en rij met opkomende zon Snowdonia in. Wales en Snowdonia blijft gewoon prachtig. Zeker als er nog geen druk verkeer is op deze wegen.
Onderweg stop ik een paar keer voor een foto, zo ook bij Betws-Y-Coed. Een meer, de bergen aan alle kanten, de zon die hier de kleuren nog mooier laat uitkomen, en de rustige wegen maken het af.
Een stopje in Liverpool, meer om even een koek te eten en om de gekte van de vroege ochtend drukte in de stad van bij te komen. Om 10 uur rij ik Liverpool weer uit.
Iets verder rij ik afwisselt over country roads de Yorkshire Dales in. Niet zo spectaculair als Wicklow, maar wel weer mooi. Het begon met wat meren en muurtjes van gestapelde stenen, maar al snel gaat het over in een prachtig circuit om met de dikke Harley doorheen te rijden. Veel wild kampeerders hier, tentjes van wandelaars, maar ook campers. Mijn tempo gaat aardig om hoog over de B6160. Op dat moment zit er een andere Harley rijder achter me, met een duo passagier, en die kunnen mijn tempo goed bijhouden. Ik schat zomaar in dat zij deze weg wat vaker hebben gereden. Smalle wegen, stenen muren, deze N weg is leuk.
Bij West Witton kies ik voor de richting Catterick of te wel Newcastle. Het andere stel kiest voor links af om verder de Yorkshire Dales door te rijden. De kronkel weg gaat verder als normale weg en via de A19 (een autoweg) rij ik naar Newcastle en naar de ferry. Inchecken gaat snel en de motor sjor ik vast en zoek mijn hut op.
Wat begon als een rit samen met Peter, ging verder als een solo rit en het werd een hele mooie rit.
In totaal heb ik deze week 2460 kilometer gereden.

De link naar mijn Spotwalla route
https://spotwalla.com/trip/7ecd-7e33900-bebd/view


MichielsHarley

de Harley rijder