Het eerste deel van mijn vakantie is de heenweg naar de Ride 2 Eat in Llivía, een enclave van Spanje in de Franse Pyreneeën.

Ik rol de Ultra uit de garage, alles is ingepakt voor de Ride 2 Eat en een weekje spelen in de Pyreneeën, maar eerst nog even naar Den Bosch. De laatste werkdag bij Essent, mijn opdrachtgever voor de afgelopen 2 jaar, is aangebroken. Al een tijdje naar dit moment toegewerkt, werk overgedragen, etentjes gehad, diverse collega's persoonlijk al bedankt en dan nu dus het moment om de laptop in te leveren. Om kwart voor 9 zit ik op m'n werkplek, waar ik normaal gesproken om 8 uur bijna als eerste m'n plek inneem en de diverse mailtjes kan verwerken, doe ik het nu dus even rustig aan.
De laatste dagstart. Hierna Bossche Bollen halen, natuurlijk bij Jan de Groot aan de Stationsweg. Nog even met het deel van het team wat aanwezig is de lunch doen en dan is het echt tijd. Ik lever de laptop in, krijg nog een groepsknuffel en dan loop ik naar de garage waar de Harley-Davidson Ultra al staat te wachten.
De navigatie gaat aan, de motor geeft een brul als deze tot leven komt en ik zwaai m'n been over het zadel. Klonk de versnelling gaat in z'n 1 en ik rol naar de uitgang. De route gaat nu de weg wijzen. Eerst de snelweg op naar Maastricht. Hierna voor Luik richting Namen. Iets verder heb ik een waypoint gezet bij het monument van Fergus Anderson bij het voormalige motor circuit de Floreffe. Een foto momentje dus. Anderson was een Schotse motorcoureur die op het circuit van Floreffe op zijn racemotor overleden is. Na zijn ongeluk is er nooit meer geraced op het stratencircuit
Vervolgens naar Chimay, ook hier zijn wat overblijfselen van een circuit uit vervlogen tijden. Het circuit is al sinds 1926 in gebruik , maar tegenwoordig alleen nog voor historische racen. Het deel waar ik de fotos maak is gewoon op de openbare weg. Bij een wedstrijd wordt de weg dan ook afgesloten. Foto maken en weer door.
Bij de grensovergang België Frankrijk, in L'Escaillère staat een grappig douaniers huisje, Point Sophie. Omkeren, foto maken en weer door.
Onderweg nagenoeg geen spetters, en wat er spettert krijgt geen naam van mij. Bij Charleville-Mézières vind ik een slaapplaats in Hotel Paris. Een leuk Boutique hotelletje met een binnenplaats waar ik de motor kan plaatsen. Als eerste krijg ik een koud biertje in m'n handen geduwd van de man bij de receptie. Kijk dat is nou een warm, euh goed, welkom. Buiten zitten nog 2 Duitse motorrijders en nadat ik het papierwerk voor de kamer in orde heb gebracht ga ik buiten nog even kletsen met de mannen. Zij blijven enkele dagen in dit hotel en gaan de omgeving verkennen. Een van de mannen rijdt op een originele paarse BMW GS 100R Dakar uitvoeren, prachtig. Buiten het spuuglelijke kleurtje, tja over smaak valt te twisten he, een gave originele motor.
Spullen naar de kamer en dan maar even kijken voor wat eten. Dat wordt bij de buren een tagliatelle met een lekkere saus en een donker Chimay biertje.
Het was een lekkere eerste (halve) dag van de vakantie. Op de kamer direct de schoenen uit, wauw dat geeft verlichting hahahha en nu slapen.
Gereden 500 km

Vrijdag
De zon schijnt als ik opsta, een goed begin dus. Na het ontbijt (met een zeer smakelijke croissant) rol ik de motor van de binnenplaats naar de straat voordat ik de Harley start, wel zo lief toch.
Ik stuur het stadje uit. Eerst een stuk binnendoor, kronkelend over de doorgaande wegen en dan toch naar de snelweg. Daar zie ik het gigantische wild zwijn, Woinic, opdoemen, dus even de afslag nemen naar de andere kant voor foto en film.
Hierna weer de snelweg op. Het verkeer gaat lekker en om half 9 rij ik over het nog overgebleven startstuk van het oude circuit van Reims. Aan de andere kant van de tribune staan nog wat garage boxen, deze zijn wel gerestaureerd en hebben de tand des levens overleefd. De tribunes en pitmuur eigenlijk een stuk minder. het circuit werd in 1972 om financiële redenen gesloten en in 2002 is het grootste gedeelte gesloopt. Er is nog wel een vrijwilligersorganisatie die de restanten probeert bij te houden.
Hierna weer terug richting de snelweg.
Op een binnendoor D weg sluit ik aan bij een file voor speciaal transport, dan maar even een stopje voor wat drinken en een koek.
Als ik de weg weer op draai is het speciale transport even gestopt, dus ik kan lekker doorrijden. Het zonnetje schijnt half en de temperatuur is aangenaam.
Op zoek naar een tankstation rijd ik door Noyers, een leuk middeleeuws dorpje. Ook het tankstation is uit vervlogen tijden, maar werkt prima.
De snelweg is saai, helaas mis ik een afslag en de tolweg laat me voorlopig ook niet afslaan, dus besluit ik om de waypoint die ik had gepland over te slaan en de snelweg te blijven volgen. Het betalen is helaas wel een handmatig ding, omdat blijkbaar mijn dongel voor de tolpoort niet (meer) werkt, batterij op denk ik.
En na een paar keer wat drizzle regen te hebben gehad breekt dan toch de wolken open en krijg ik een plens met water over me heen. Geen tijd om een regenjas aan te trekken, dus even doorbijten door de bui. Bij een stopplaats regenjas aan en kijken voor een hotel. In Tulle vind ik in het centrum een hotel met plek. Om de hoek een hapje gegeten. Nu tijd om mn bed in te duiken.
Vandaag 904 km gereden

Zaterdag
De dag begint bewolkt, maar ik laat lekker de regenjas in de zijkoffer. Ik begin direct met een stuk aan elkaar gekoppelde bochten, lekker. Om half 10 stop ik even om een vers bakkie koffie te zetten. In de schaduw en dan trek ik ook maar even een vest uit. Ik vervolg de weg richting Cazenave, hier wordt het ook al warm. De volgende tussenstop is op de D20 bij Pas du Souloumlorie, 911 meter hoog, hierna volgt de grot, Grotte Mas d'Azi. Wat een spectaculair stukje weg, door de berg, via een grot. Helaas heeft mijn nieuwe Insta360 camera dit stukje niet gefilmd. Balen
Ik vervolg de weg richting het noorden en kom op de N320 over de Col de Puymerens, een pas op 1915 meter.
Om 3 uur rijd ik Spanje in en het plaatsje Llivía, een enclave in Frankrijk. De motor zet ik voor het hotel, en zie al een groep rijders zitten. Even bijpraten, maar ook de kamer inchecken en omkleden. Motor broek uit en spijkerbroek aan.
Om kwart voor 4 naar het foto punt. Een meisje dat toevallig langsloopt neemt de foto. 1 maal Klik en klaar.
Hierna kan ik de patches en stickers uitdelen. Dan terug naar het restaurant voor een biertje.
We mogen om 8 uur aanschuiven voor het diner. Voor gerecht met inktvis en hoofdgerecht met een stukje vlees. En bijpraten met de rest in de groep, wat is dit toch leuk, al die gelijkgestemden bij elkaar.
Ik maak het niet al te laat. Bedtijd dus
Vandaag 476 km gereden